Malo je poznato da se kralj Aleksandar Karađorđević pre 90 godina, 9. septembra 1934. godine, poslednji put obratio narodu u Prokuplju, prilikom osveštavanja spomenika palim Topličanima u ratovima 1912–1918. godine.
Tog 9. septembra 1934. godine, kralj Aleksandar je, u pratnji vojvode Koste Milovanovića-Pećanca, arhiepiskopa pećkog, mitropolita beogradsko-karlovačkog i patrijarha srpskog Varnave, predsednika Vlade Kraljevine Jugoslavije Nikole Uzunovića i mnogih drugih državnih zvaničnika i uglednih zvanica, došao u Prokuplje, u centar Topličkog okruga, da oda počast i pokloni se stradalim Topličanima u ratovima od 1912. do 1918. godine, i tom prilikom otkrije spomenik palim Topličanima.
Prema raznim spisima toga vremena smatra se da je to bio jedan od najvećih događaja u ondašnjoj državi, gde je prisustvovalo preko 40.000 ljudi.
Nakon liturgije u crkvi svetog Prokopija, koja je u to vreme obeležavala hiljadugodišnjicu svog postojanja, Kralj i zvaničnici praćeni ovacijama prisutnih građana uputili su se u centar grada da otkriju spomenik hrabrim Topličanima.
Povodom ovog događaja Politika je detaljno izveštavala, pa je tako prenela govor Kralja Aleksandra:
„Šumadijska Srbija, niknuvši iz Karađorđevog ustanka, stvorila je svojom krvlju i slobodnu Toplicu. A nova Toplica, dostojna postojbina Toplice Milana i Kosančić Ivana, starog Jug-Bogdana i njegovih devet Jugovića, osvetlila je obraz i sebi i svojoj zemlji kada je kucnuo sudnji čas da se i druga neoslobođena braća oslobađaju. Njen Drugi puk, legendarni Gvozdeni puk, proneo je njeno ime daleko i blistavo, to i ovom prilikom ističem kao vaš vrhovni komandant. Sve će to pokolenjima pričati ovaj spomenik. A strancima reći će još i to da protiv svakog zavojevanja koje ide preko nacionalnih i etnografskih granica, duša naroda daje otpor vazda i u svim prilikama…”
Mnogi istoričari tvrde da je u Prokuplju bio planiran atentat na kralja, koji se, nažalost, dogodio mesec dana kasnije u Marseju. Međutim, zbog dobrog obezbeđenja i velike gužve, bilo je nemoguće da se kralju nešto loše dogodi, jer su Topličani oduvek bili dobri domaćini i verni svojoj državi.
